18
فروردین
۱۳۴۲ | سفته چیست؟
در
نظرات
زمان مطالعه: < 1 دقیقه
سفته(Promissory Note/Note) به سندی اطلاق می شود که امضاء کننده آن متعهد است بدون هیچ شرطی، مبلغی معین را در زمان معین یا عند المطالبه به کسی بپردازد. پیدایش سفته در گذشته به دلیل خطر انتقال پول از جایی به جای دیگر بوده است. تجار به کمک بانک ها در معاملات خارجی و نیز داخلی خود از سفته استفاده می کردند و در برابر، کارمزدی برای صدور سفته به نام خود و دریافت مبلغ آن درجایی دیگربه بانک می پرداختند. امروزه در اقتصاد سفته به عنوان یک وسیله اعتباری نقش مهمی در تامین کوتاه مدت منابع سرمایه گذاری ایفا می کند و به ویژه شرکت های بزرگ با صدور و تنزیل آن نزد بانک ها مشکلات مالی جاری خود را مرتفع می سازند.
نکته ۱: هر برگ سفته حداکثر سقف تعهدی مشخصی را برای صادر کننده ایجاد می کند.
نکته ۲: سفته می تواند بدون نام یا در وجه شخص حقیقی/حقوقی خاصی صادر شود.
نکته ۳: سفته بر خلاف برات در عرف معاملات تجاری ایران شایعتر است.
تکته ۴: واخواست سفته(شبیه به برگشت چک) مشمول قوانین حقوقی است و اقامه دعوا علیه متعهد از طریق دعاوی حقوقی قایل پیگیری است.
نکته ۵: سفته سندی معتبر در تمامی نظامهای بانکی است که متاسفانه در ایران معمولا از چک به جای سفته استفاده می شود.
[کل: ۰ میانگین: ۰]
فروردین ۱۸, ۱۳۹۸ ۱۰۰۱
Total ۰ Votes:
۰
۰
