بودجه ریزی افزایشی

تاریخ انتشار:  ۱۳۹۹/۰۲/۰۳

 

آنچه در این مقاله میخوانید

• مقدمه • مزایای بودجه ریزی افزایشی سادگی هماهنگی و ثبات عملیاتی ثبات تأمین بودجه کاهش رقابت داخلی • معایب بودجه ریزی افزایشی افزایش هزینه های غیرضروری بی میلی به نوآوری نادیده گرفتن تغییرات و عوامل خارجی فقدان انگیزه برای بررسی جامع • حرف آخر

 

بودجه ریزی افزایشی

یک روش بودجه ریزی که تنها چند تغییر حاشیه ای در بودجه جاری ایجاد می کند

 

---

 

بودجه ریزی افزایشی چیست؟

بودجه ریزی افزایشی (Incremental budgeting) نوعی فرایند بودجه ریزی مبتنی بر این ایده است که با ایجاد تنها برخی تغییرات حاشیه ای در بودجه جاری، می توان بهترین بودجه جدید را ایجاد کرد. به عبارت دیگر، با بودجه بندی افزایشی ، بودجه جاری به عنوان پایه ای استفاده می شود که فرضیه های افزایشی به آن اضافه می شوند یا از مبلغ پایه کم می شوند تا مبلغ جدید بودجه تعیین شود. در بین تمام روش های بودجه بندی، بودجه بندی افزایشی معمولاً به عنوان محافظه کارانه ترین رویکرد در نظر گرفته می شود.

توجه داشته باشید که هیچ فرمول استانداردی برای تعیین تغییرات حاشیه ای قابل استفاده در فرایند بودجه بندی وجود ندارد. تغییرات حاشیه ای معمولاً با استفاده از فرضیات مشخصی که بر اساس بودجه بندی و هزینه های قبلی انجام می شوند، تعیین می شوند.

  

مزایای بودجه ریزی افزایشی

بودجه بندی افزایشی می تواند به دلایل مختلف برای شرکت ها جذاب باشد، از جمله:

 

■ سادگی

بودجه بندی افزایشی ساده ترین رویکرد بودجه بندی است. از آنجا که از بودجه دوره جاری برای پیش بینی بودجه آینده استفاده می کند، نیازی به محاسبات پیچیده ندارد. همچنین، تنها چند فرضیه در فرآیند بودجه بندی لازم است. در نهایت، سادگی این روش به مدیریت شرکت اجازه می دهد تا در فرآیند بودجه بندی صرفه جویی کند.

 

■ هماهنگی و ثبات عملیاتی

وابستگی به ارقام مربوط به بودجه دوره های قبل تضمین می کند که بودجه ها با گذشت زمان بطور مساعدی ثابت و نسبتاً پایدار باشند.

 

■ ثبات تأمین بودجه

بودجه بندی افزایشی میتواند به تضمین این که بودجه با گذشت زمان پایدار خواهد بود، کمک کند، چرا که طرح ریزی هزینه ها نسبتاً آسان است. این می تواند برای شرکت هایی با پروژه هایی که چندین سال نیاز به بودجه دارند مفید باشد.

 

■ کاهش رقابت داخلی

بودجه بندی افزایشی به طور کلی تغییرات افزایشی یکسانی را از یک سال به سال دیگر به بودجه اختصاص می دهد. بنابراین، بخش های داخل یک شرکت برای به دست آوردن سهم بیشتری از بودجه مجبور نیستند که با یکدیگر رقابت کنند.

 

معایب بودجه ریزی افزایشی

با وجود سادگی و ثبات، بودجه بندی افزایشی اغلب به دلیل تعدادی نقص اساسی مورد انتقاد قرار می گیرد. معایب اصلی احتمالی چنین روش بودجه بندی به شرح زیر است:

 

■ افزایش هزینه های غیر ضروری

بودجه ریزی افزایشی می تواند منجر به هزینه های غیرضروری برای یک شرکت شود. به این دلیل که ادارات درون یک شرکت معمولاً تمایل دارند تا کل یک بودجه سالانه ای که به آنها اختصاص داده شده است را خرج کنند تا در دوره بودجه بعدی بتوانند مبلغ بیشتری را بدست آورند. بودجه بندی افزایشی موقعیت افزایش هر قسمت از بودجه را به میزان مشخصی در هر سال می گیرد. با این حال ، برخی از بخشها ممکن است در هر سال به پول بیشتری احتیاج نداشته باشند – اما به هر حال صرفاً به این دلیل که نحوه عملکرد بودجه ریزی افزایش می یابد. به این ترتیب، فرآیند بودجه ریزی ممکن است بی فایده باشد و کارایی بهینه کمتری داشته باشد.

 

■ بی میلی به نوآوری

این نوع بودجه ممکن است از تولید ایده های نوآورانه و رشد، جلوگیری کند. از آنجا که بودجه های جدید براساس ارقام بودجه های قبلی استوار است ، فضای کمی برای تأمین اعتبار ایده ها یا فعالیت های کاملاً جدید وجود دارد. بنابراین، روند بودجه بندی، نسبت به اجرای ایده های جدید دلسردی ایجاد کرده و یک محیط تجاری محافظه کار را تقویت می کند.

 

■ نادیده گرفتن تغییرات و عوامل خارجی

پیش فرض اصلی بودجه بندی افزایشی، پایداری مداوم عملیات شرکت است. بنابراین ، بودجه به طور معمول پاسخگوی تغییرات احتمالی نیست که می تواند ناشی از شرایط پیش بینی نشده یا برخی عوامل غیرمنتظره باشد.

 

■ فقدان انگیزه برای بررسی جامع

ثبات بودجه های افزایشی هیچ انگیزه ای برای مدیریت شرکت جهت بررسی بودجه های خود، با هدف تحقق صرفه جویی در مخارج ایجاد نمی کند. عدم وجود یک روند بررسی ، بودجه را در برابر ضایعات، فرضیات ناکافی و اشتباهات؛ آسیب پذیر می کند.

 

حرف آخر

 

 

---