02
اردیبهشت
۱۶۴۶ | فرمول محاسباتی کارکرد اضافه کار در سیستم حضور و غیاب چیست؟
در
نظرات
زمان مطالعه: ۳ دقیقه
محاسبه کارکرد اضافه کاری بر اساس قوانین سازمانهای مختلف متنوع می باشد. در ادامه نحوه پیاده سازی یکی از فرمولهای محاسباتی معمول اضافه کاری شرح داده شده است. برای پیاده سازی فرمول روزانه اضافه کاری مراحل زیر را دنبال کنید :
۱- محاسبه ساعت اضافه کاری در هر روز: اضافه کاری میزان ساعت کارکرد پرسنل افزون بر ساعت کاری موظف (شیفت) می باشد. لذا برای بدست آوردن این مقدار به دو پارامتر [ مجموع خروج ساعت ] و [ مجموع خروج شیفت ] نیاز می باشد و با کسر ساعت پایان شیفت از ساعت خروج فرد، مقدار اضافه کاری بدست می آید. همچنین برای اینکه حاصل فرمول محاسباتی در شرایطی که فرد زودتر از ساعت پایان شیفت از سازمان خارج شده است، عددی منفی نباشد از تابع Posivite استفاده می شود. ([ مجموع خروج شیفت ] – [ مجموع خروج ساعت ] ) Posivite
۲- درنظر گرفتن مجوز کاری: در بسیاری از سازمانها پرسنل در هر روز تا سقف مجوز اعطا شده به آنها اضافه کاری دریافت خواهند کرد. در چنین شرایطی در سیستم از مجوز های کاری استفاده میشود و در فرمول محاسباتی کافی است تا با استفاده از تابع Min و پارامتر ] حداکثر مجوز اضافه کاری عادی [ محدودیت مورد نظر را اعمال کرد. همچنین در صورتی که سقف اضافه کاری برای تمامی پرسنل موجود در گروه قوانین ثابت می باشد، کافی است تا عدد مورد نظر را بصورت دقیقه در یک الگوی محاسباتی قرار داده و از آن بجای پارامتر مجوز استفاده کنید.
(([حداکثر مجوز اضافه کاری عادی] ; ( ( [ مجموع خروج شیفت ] – [ مجموع خروج ساعت]) Posivite ( Min
۳- درنظر گرفتن وضعیت روز: باید توجه داشت فرمول نوشته شده در مرحله قبل بدون درنظر گرفتن وضعیت روز طراحی شده است و این درحالی است که این فرمول می بایست محدود به روزهای کاری شود چراکه بطور معمول،حضور پرسنل در روزهای تعطیل به عنوان تعطیل کاری محاسبه خواهد شد. بنابراین کافی است تا با استفاده از پارامتر ] وضعیت روز [ شرط مورد نظر را به فرمول اعمال کرد.
( ۱ == [ وضعیت روز ] ) *([ حداکثر مجوز اضافه کاری عادی]; ( ( [مجموع خروج شیفت] – [مجموع خروج ساعت] ) Posivite (Min
(کد روز کاری در فرم پارامتر های عمومی برابر با یک است )
۴- درنظر گرفتن شناوری: در بسیاری از سازمان شیفتهای شناور وجود دارند به این معنی که حداکثر تا مدت زمان در نظر گرفته شده به عنوان میزان شناوری، ساعت شروع شیفت می تواند بزرگتر شود و به تبع آن به ساعت پایان شیفت نیز به همان مقدار افزوده خواهد شد. در چنین شرایطی کافی است تا میزان شناوری برای هر شیفت کاری تعریف شود تا سیستم بصورت خودکار شناوری را درنظر گیرد و بنابراین برای پوشش داده به این درخواست نیازی به تغییر فرمول نمی باشد.
برای پیاده سازی فرمول ماهانه اضافه کاری مراحل زیر را دنبال کنید :
۱- مجموع اضافه کار ماه: برای بدست آوردن میزان اضافه کاری در ماه کافی است تا مقدار اضافه کاری در تمامی روزهای ماه با یکدیگر مجموع شوند. اینکار با استفاده از تابع Fvt قابل انجام می باشد و کافی است تا در قسمت ماهانه فرمول از آن استفاده شود. ([ کارکرد اضافه کاری] )Fvt
۲- درنظر گرفتن سقف ماهانه: در بسیاری از سازمانها سقف اضافه کاری بصورت ماهانه اعمال می شود به عنوان مثال حداکثر اضافه کاری قابل محاسبه به پرسنل در ماه ۷۰ ساعت می باشد. با استفاده از تابع Min می توان سقف اضافه کاری را برای گروه قوانین مورد نظر لحاظ کرد. ) ۴۲۰۰ معادل ۷۰ ساعت می باشد: ۷۰* ۶۰ )
((۴۲۰۰ ;[ کارکرد اضافه کاری] ) Fvt( Min
نکته ۱: در برخی سازمانها کارکرد پرسنل در روزهای تعطیل نیز به عنوان اضافه کاری درنظر گرفته می شود که برای اینکار کافی است تا فرمول روزانه تعطیل کاری را به انتهای فرمول روزانه اضافه کاری بیافزایید. برای مشاهده فرمول تعطیل کاری به پرسش و پاسخ شماره مراجعه ۱۶۴۷ کنید.
نکته ۲: در برخی سازمانها میزان تعجیل در ورود پرسنل نیز به عنوان اضافه کاری درنظر گرفته می شود که برای اینکار کافی است تا فرمول روزانه تعجیل در ورود را به انتهای فرمول روزانه اضافه کاری بیافزایید. برای مشاهده فرمول تعجیل در ورود به پرسش و پاسخ شماره ۱۶۴۸ مراجعه کنید.
[کل: ۰ میانگین: ۰]
اردیبهشت ۲, ۱۳۹۸ ۹۸۳
Total ۰ Votes:
۰
۰
