بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد ABB
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۱/۲۴
ترجمه: گروه نرم افزاری پیوست | رناک عباسی
منبع: CFI Education Inc
بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد ABB
روشی برای بودجه بندی برمبنای تجزیه و تحلیل کامل فعالیت ها در راستای پیش بینی هزینه ها
بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد چیست؟
بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد (Activity-based budgeting) یا به اختصار ABB روشی برای بودجه ریزی است که در آن فعالیت ها برای پیش بینی هزینه ها، کاملاً مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. ABB هنگام بودجه بندی، هزینه های تاریخی (سنواتی) را در نظر نمی گیرد.
خلاصه:
- بودجه بندی مبتنی بر عملکرد (ABB) روشی برای بودجه ریزی است که در آن فعالیت ها برای پیش بینی هزینه ها کاملاً مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند.
- سه مرحله اصلی در ABB وجود دارد: تعیین محرک های هزینه – طرح ریزی کل واحدها – برآورد هزینه برای هر واحد.
- هرچند ABB می تواند به یک شرکت کمک کند تا به طور کامل محرک های هزینه را تحلیل کند، اما اجرایی کردن آن می تواند گران باشد.
درک بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد
در حالی که یک روش بودجه بندی سنتی هزینه های قبلی را بر اساس تورم یا تغییر در فعالیت های تجاری تنظیم می کند ، بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد روشی به مراتب کامل تر برای بررسی هزینه ها است.
برای تعیین اینکه آیا می توان بهره وری ایجاد کرد و مخارج را کاهش داد، هر هزینه ای که در یک فرآیند تجاری ایجاد می شود، مورد بررسی قرار می گیرد. این موضوع می تواند به صورت کاهش سطح فعالیت یا حذف کامل فعالیت های غیر ضروری باشد. در نهایت ، ABB قصد دارد محرک های هزینه شغلی را تجزیه و تحلیل کند و امکان سودآوری کسب و کار را فراهم آورد.
نمودار بالا نشان می دهد که تفاوت بودجه بندی ABB با روش سنتی بودجه بندی را نشان میدهد. در حالی که روش سنتی صرفاً هزینه های پیش بینی شده را بر اساس مقادیر تاریخی (سنواتی) افزایش یا کاهش می دهد ، ABB هزینه ها را به تدریج تقسیم می کند.
مراحل بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد
ABB سه مرحله اصلی دارد:
- تعیین کردن محرک های هزینه فعالیت های مختلف
برای مثال، محرک هزینه برای یک مرکز تولیدی، می تواند کل ساعات کار و دستمزد پرداخت شده به کارکنان باشد.
- طرح ریزی تعداد واحدهای مورد نیاز در هر محرک هزینه
برای مثال، تأسیسات تولیدی ممکن است همیشه به سه نفر در خط تولید نیاز داشته باشد و این تعداد، معادل ۲۴۰ ساعت کار در هفته می باشد.
- محاسبه هزینه برحسب هر واحد فعالیت مرتبط با همان محرک هزینه
برای مثال ، دستمزد کار در انبار می تواند ۱۲ دلار در ساعت باشد.
چه موقع از بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد استفاده می شود؟
کسب و کارها باید اهداف و الزامات خود را تجزیه و تحلیل کنند تا مشخص شود سیستم اجرای ABB منطقی خواهد بود یا خیر. ABB برای کسب و کارهای جدید که در مقایسه با کسب و کارهای با سابقه، هزینه های تاریخی کمتری دارند، مناسب تر است.
به عنوان مثال؛ یک واحد تجاری با سابقه مانند Walmart (یک شرکت خرده فروشی چند ملیتی آمریکایی که زنجیره ای از هایپرمارکت ها، فروشگاه های تخفیفی و فروشگاه های مواد غذایی را اداره میکند)، در طول سال ها استراتژی هایش را در جهت سودآوری بیشتر بهینه سازی کرده است. سود آنها در یک نرخ رشد نسبتا ثابتی باقی خواهد ماند، و دقیقا میداننند که محرک های هزینه تجارتشان چیست.
از طرفی؛ یک کسب و کار تازه تأسیس، اطلاعات مالی تاریخی ندارد. این موضوع میتواند از حیث بررسی محرک های هزینه و سطوح فعالیت مربوط به آنها، جهت پبش بینی های مالی دقیق، ارزشمند باشد.
مزایای بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد
نسبت به سایر روش های بودجه بندی ، ABB به شما اجازه می دهد تا دقیقاً هزینه های مرتبط با هر فعالیت عملیاتی را ببینید. همچنین به تجزیه بیشتر این هزینه ها کمک می کند تا مشخص شود چه چیزی می تواند به سودآوری یک شرکت آسیب برساند.
در حالی که سایر روش های بودجه ریزی؛ به هزینه های ورودی برای انجام فعالیت ها توجه می کنند ، ABB به خروجی هایی که ایجاد هزینه می کنند توجه دارد. با انجام این کار ، مدیران بهتر می توانند واحدهای مختلف تجاری را نسبت به یکدیگر ارزیابی کنند و سرمایه را به جایی که باز نظر آنها سودآور است، اختصاص دهند.
معایب بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد
بزرگترین نقطه ضعف اجرای ABB این است که اجرای آن پرهزینه تر و زمانبرتر از سایر روش های بودجه بندی است. از آنجا که تمام هزینه های مرتبط با یک فعالیت تجاری ردیابی می شوند ، کلیه جزئیات فنی باید در هنگام وقوع ثبت شوند.
علاوه بر این، حسابداران رسیدگی به ABB، باید درک عمیقی از فرآیندهای تجاری داشته باشند. این مسئله، به خصوص در کسب و کارهایی با چرخه تولید پیچیده، می تواند مشکل باشد.
واحدهای تجاری باید تصمیم بگیرند که آیا افزایش دقت پیش بینی هزینه ها ارزش سرمایه گذاری مضاعف جهت راه اندازی روش ABB را دارد؟
مثال بودجه ریزی مبتنی بر عملکرد
برای نشان دادن چگونگی اجرای ABB ، مقایسه آن با روش سنتی بودجه ریزی مفید است. فرض کنید شرکت ABC انتظار دارد ۱۰۰۰ واحد محصول خود را طی یک ماه آینده بفروشد و این محصول برای تولید، ۵ دلار هزینه دارد. تحت بودجه بندی مبتنی بر عملکرد ، شرکت؛ بهای تمام شده کالاهای فروخته شده را ۵۰۰۰ دلار تخمین می زند.
همچنین ، فرض کنید شرکت ABC هزینه کالاهایی را که در ماه گذشته ۴۰۰۰ دلار فروخته شده گزارش کرده است. با افزایش میانگین ۱۰% در هر ماه، در گذشته.
طبق روش سنتی بودجه بندی ، شرکت بهای تمام شده کالاهای فروخته شده در ماه آینده را ۴۴۰۰ دلار [(۱۰%x4000)+4000] تخمین می زند.
