زمان مطالعه: < 1 دقیقهالگوی محاسباتی(Macro) حاوی یک عبارت محاسباتی است که می تواند به عنوان جزیی از فرمول محاسباتی عوامل بکار رود. به عنوان نمونه می توان عبارت “۲۲۰:(حقوق پایه+حق جذب+فوق العاده شغل)” را به عنوان یک الگو با نام “نرخ اضافه کاری” تعریف نموده و فرمول محاسبه اضافه کاری را به صورت ساده “ساعت اضافه کاری*نرخ اضافه کاری” بیان کرد. الگوهای محاسباتی دو کاربرد مهم در سیستم حقوق دستمزد دارند:
۱- ساده کردن فرمولهای محاسباتی: با تعریف بخشهای تکراری از فرمولهای محاسباتی به عنوان الگو می توان فرمولها را به صورت ساده ای نوشت.
۲- سهولت نگهداری فرمولها: اگر بخشهایی از فرمولهای محاسباتی که می توانند در اثر تغییر قوانین پرداخت تغییر یابند به صورت الگو تعریف شده باشد، برای تغییر کلیه فرمولهای وابسته تنها کافی فرمول الگوی محاسباتی تغییر نماید.
نکته ۱: بخشهای تکراری و احیانا تغییر پذیر در فرمولهای مختلف کاندید خوبی برای الگوهای محاسباتی هستند.
نکته ۲: الگوهای محاسباتی می توانند عمومی باشد و یا وابسته به محاسبات برای یک پرسنل خاص(مثلا “حداقل دستمزد” یک الگوی عمومی محسوب شده در صورتیکه “نرخ اضافه کاری” عمومی نیست و برای هر پرسنل متفاوت خواهد بود)
نکته ۳: الگوهای محاسباتی وابسته به ردیف استخدامی مشخص(نظیر سایر عوامل) نیستند.
نکته ۴: اولویت محاسبه فرمولهای وابسته به الگوی محاسباتی الزاما باید بزرگتر از اولویت محاسبه خود الگوی محاسباتی باشد.