دارایی سمی چیست؟
دارایی سمی (Toxic Asset) یک اصطلاح رایج برای دارایی هایی است که ارزش آنها به طور قابل توجهی کاهش یافته است به طوری که نمی توان چنین دارایی هایی را با قیمت مناسب برای دارنده به فروش رساند. در واقع دارای های سمی دارایی هایی هستند که قابلیت نقدشوندگی آنها از دست رفته است و بدلیل کمبود تقاضا برای معامله آنها بازار ثانوی نیز موجود نمی باشد. در چنین مواردی به دلیل عدم وجود بازار برای خرید و فروش این دارایی‌ها، نگهداری این نوع از دارایی به معنای ضرر قطعی تلقی می شود.
واژه “دارایی سمی” در بحران مالی سالهای ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ و پس از آن مورد استفاده قرار گرفت. در آن سالها بسیاری از ابزارهای مالی مانند دارایی‌های رهنی و بیمه‌نامه‌های اوراق قرضه، بازار خرید خود و در نتیجه قابلیت نقدشوندگی خود را از دست دادند و دارندگان آنها ضرر هنگفتی را متحمل شدند.
یکی از مثال های رایج برای دارایی های سمی، وام های مسکن با اقساط طولانی مدت است که در شرایط بالا بودن قیمت مسکن دریافت شده اند. در این شرایط در صورت کاهش ناگهانی قیمت مسکن خریداری شده با وام، به دلیل بالاتر بودن ارزش بدهی از خود دارایی، این مسکن به یک دارایی سمی تبدیل می شود. لذا دارایی ای که علاوه بر افت شدید قیمت در بازار، قابلیت نقدشوندگی خود را نیز از دست بدهد و ارزش بازار آن به مراتب پایین‌تر از ارزش کتابی آن شود، دارایی سمی نامیده می شود.
