۱- نقطه سفارش و حداقل و حداکثر موجودی در هر انبار به صورت جداگانه مقدار دهی می شود
مثال : در انبار مرکزی یک شرکت برای کالای نمونه حداقل موجودی ۵ عدد، نقطه سفارش ۲۰ و حداکثر موجودی ۵۰۰ عدد می باشد در حالی که در یک انبار محلی در همان شرکت اعداد ۱ و ۵ و ۴۰ می باشد
۲- از لحاظ ترتیب عددی این پارامترها بدین صورت می باشند : حداقل موجودی< نقطه سفارش >حداکثر موجودی
۳- معمولا عدد تخصیص داده شده به هر پارامتر برای هر انبار به شرح زیر تعیین می شود:
حداکثر موجودی (براساس حجم و اشغال فضا در انبار، تاریخ مصرف و نرخ مصرف، درجه اهمیت در تولید، بهای تمام شده نگهداری طولانی) این پارامتر معمولا از انباشتگی انبار از کالاهای کم کاربرد یا پرحجم و همچنین فساد مواد اولیه یا نگهداری پرهزینه کالا در سردخانه ها جلوگیری می کند.
نقطه سفارش (برحسب میزان تقاضا برای مصرف ، موجودی ضروری برای تامین کالا برای چند دوره زمانی مصرف، زمان لازم برای تامین کالا) این پارامتر معمولا موجودی کالا را برای دوره زمانی مصرف تامین و به انباردار زمان اعلام سفارش را گوشزد می کند، هرچه شرکت واکنش سریعتری در تامین کالا داشته باشد این عدد به حداقل موجودی حداقل نزدیکتر خواهد بود و هزینه های انبارداری را کاهش خواهد داد. (معمولا سفارش کالاها گروهی است).
حداقل موجودی (نقطه اضطراری موجودی کالا، موجودی ضروری برای تامین کالا برای یک دوره زمانی مصرف) این عدد معمولا صفر نیست و عدد اضطراری تامین کالا برای مصرف در همان دوره زمانی تولید و مصرف می باشد و برای از دست نرفتن فرصت تولید باید به سرعت تامین شود.(معمولا سفارش کالاها تکی و برای تامین مصرف اضطراری است)
