حسابهای موقت (شامل حسابهای درآمد و هزینه) حسابهایی هستند که طول دوره عمر آنها به اندازه یک دوره مالی می باشد و مانده حساب آنها در انتهای هر دوره مالی به حسابهای دائمی منتقل می گردد. به فرآیند “انتقال مانده حسابهای موقت به حسابهای دائمی “در انتهای هر دوره مالی، بستن حسابهای موقت گفته می شود. این فرآیند درمجموع منجر به محاسبه سود/ زیان عملکرد در یک دوره مالی می گردد .
این فرآیند می تواند شامل این مراحل باشد :
۱- انتقال/تسهیم مانده برخی حسابهای هزینه ای به بهای تمام شده کالا/پروژه در جریان ساخت (انتقال از حسابهای هزینه ای به دارائیها) یا به اصطلاح جذب هزینه ها
۲- بستن حسابهای هزینه و درآمد به حساب عملکرد / سود و زیان (سال جاری)
نکات مربوط به حسابهای موقت :
نکته ۱: در انتهای هر محدوده زمانی (یک ماهه، سه ماهه، شش ماهه، یکساله) می توان با بستن حسابهای موقت ، به سود/ زیان عملکرد در آن دوره زمانی دست پیدا کرد.
نکته ۲: عملیات بستن حسابهای موقت ، قبل از صدور سند اختتامیه ضروری است.
نکته ۳: عملیات بستن حسابهای موقت را می توان در چند مرحله و در چند سند مالی انجام داد. (سندهای تسهیم و جذب هزینه از بقیه اسناد جدا باشد)
نکته ۴: برای کنترل صحت عملکرد بستن حسابهای موقت، می توان از تراز دو ستونی استفاده کرد که در آن مانده کلیه حسابهای موقت در انتهای دوره باید صفر باشد. همچنین بعد از ثبت سند بستن حسابهای موقت، گزارش سود و زیان مانده را در انتهای دوره مالی برای تمام حسابها صفر نمایش می دهد.
