امضای دیجیتال ابزاری است که به کمک آن تولید کننده یک محتوای الکترونیکی می تواند ثابت کند که محتوا توسط او تهیه شده است و مخاطب نیز به کمک آن ضمن شناسایی تولید کننده از عدم دستکاری محتوا توسط دیگران اطمینان حاصل می کند. از دیگر کاربردهای امضای دیجیتال قابلیت انکار ناپذیری محتوا می باشد به این مفهوم که تولید کننده محتوا با امضای دیجیتالی آن، امکان انکار تولید آن را از خود سلب می کند. امضای دیجیتال توسط مراکز قانونی و معتبر در اختیار افراد قرار گرفته و برای نگهداری آن معمولا از توکن های سخت افزاری استفاده می شود. در صورت راه اندازی مراکز قانونی تولید، تایید و گواهی امضای دیجیتال می توان کلیه اسناد رسمی و قانونی را به شکل الکترونیکی تولید، نگهداری و منتشر نمود....

بیشتر بخوانید

در قانون تجارت الکترونیک ایران در تعریف امضای الکترونیک مقرر می‌دارد: امضای الکترونیک عبارت از هر نوع علامت منضم شده یا به نحو منطقی متصل شده به داده  است که برای شناسایی امضاء کننده داده مورد استفاده قرار می‌گیرد.» همان‌طور که از تعاریف مذکور پیداست امضای الکترونیک به هر تأییدی اطلاق می‌شود که به صورت الکترونیک ایجاد شده و ممکن است یک علامت، رمز، کلمه، عدد، یک اسم تایپ شده، تصویر دیجیتال یک امضای دست‌نویس، و یا هر نشان الکترونیک اثبات هویت باشد که توسط صادرکننده یا قائم‌مقام وی اتخاذ و به یک قرارداد و یا هر سند دیگری ملحق شده باشد. به عبارت ساده‌تر، امضای الکترونیک یک داده است که به سایر داده‌ها منضم شده و ارتباط امضاء کننده را با داده‌هایی که به آنها منضم شده مشخص می‌کند. باید پذیرفت امضای...

بیشتر بخوانید